1984 он хүртэл олимпийн марафон төрөлд зөвхөн эрэгтэй тамирчид оролцдог байв. Тэрхүү олимпоос 

эмэгтэйчүүдийг хүнд бөгөөд хэцүү төрөлд оролцох боломжийг олгосноор асар том өөрчлөлтийг авчирсан юм. Мэдээж энэхүү шийдвэрээс үүдэн олимпийн эргэн тойронд “Энэ бол эмэгтэйчүүдэд зориулсан газар биш”,“Эмэгтэйчүүд тэсвэр хатуужилд зориулагдаагүй учир үүнийг хийж чадахгүй” гэх мэт маш их маргаан үүсч эхэлжээ. 

Мэдээж эмэгтэйчүүдийн анхны төрөлд оролцохоор бүртгүүлсэн тамирчид сэтгэл зүйн хувьд асар том дарамт бий болсон нь ойлгомжтой. Олимпийн хорооноос гаргасан шийдвэрт эмэгтэйчүүд оролцох чадвартай, тэсвэр хатуужилтай гэдгээ батлахын тулд тэд сайн оролцох ёстой байлаа.  

Тамирчин Габриель Андерсон Шисс энэ үед 39 настай байсан бөгөөд түүний хувьд Олимпийн наадамд оролцох анхны бөгөөд сүүлийн боломж гэдгийг мэдэж байсан юм. Тиймээс тэр ялахгүй байсан ч хамаагүй өөрийн чадах бүхнээ дайчлан оролцоно гэдгээ өөртөө амлав.  

Стадионд 32 хэмийн халуун байлаа. Уралдаан амжилттай үргэлжилсэн ч сүүлийн 400 метрийн зайд ойртоход түүний биеийн байдал эрс муудаж эхлэв.Тэрээр тэсвэрлэхийн аргагүй халуунд маш ихээр шингэнээ алдаж бүх бие нь сульдан чичирч, ядарч туйлдсан байв. Албаны хүмүүс түүнийг курсээс хасах шаардлага хүргүүлсэн боловч тэр зөвшөөрсөнгүй.  

Тэрээр сүүлчийн тойргоо 5 минут 44 секундын турш хөл дээрээ гуйван алхсаар барианы шугамыг давж чадсан юм. Хурдан, удаан байх нь хамаагүй гол нь зогсолтгүйгээр урагшлах нь чухал гэдгийг Габриель үлгэрлэн харуулсан бөгөөд олимпийн түүхэнд өөрийн мөрөө үлдээж чадсан юм.  

Эх сурвалж : https://olympics.com/